به گزارش گلستان ما به نقل از زرین نامه؛ شهید داوود شیخ هدایتی در اولین روز فروردین 1350 در محله علی آباد کتول (از محلات شهید پرور این شهرستان) در خانواده ای مذهبی دیده به جان گشود.

حاج خانم لطفي مادر سردار شهید نقل مي كند: «همواره تأكيد داشتم رزق و روزي حلال شوهرم که فرهنگي بود، مصرف کنیم. همچنین در مراسم عزاداري امام حسين (ع) و ساير امامان شركت مي کردم تا زمرمه هاي محبت به اهل بيت(ع) از همان دوران بارداري در روح فرزندم تأثيرگذار باشد.»

دوران خردسالي داوود در دامن پر مهر مادر سپري شد و به سن و سال تعليم و تربيت رسمي رسيد. وی به درس و مدرسه علاقمند بود و آغاز دوران ابتدايي اش نیز با دوران اوج گيري انقلاب اسلامي همزمان شد که اين موضوع زمینه ساز تربيت وی در خانواده با روحیه انقلابي و مذهبي تحت تأثير انديشه هاي حضرت امام (ره) كامل شود و از همان دوران کودکی، در فضاي انقلاب رشد كند.

سردار شهید داوود شیخ هدایتی در اولین اعزام خود به جبهه های جنگ تحمیلی، چون شرایط سنّی حضور در جبهه را نداشت، 2 سال به سن واقعي خود در شناسنامه اضافه كرد تا بتواند به جبهه اعزام شود.

وقتی دسته عراقی ها با یک گلوله پا به فرار شدند

در عملیات کربلای 5، د دسته از گروهان شهید بهداشت، کاملاً در محاصره عراقی ها قرار گرفته بودند و این محاصره حدوداً 12 ساعت طول کشید.

در این مدت، جنگ تن به تن بین نیروهای ما و عراقی ها صورت گرفت و بچه ها برای تیراندازی به سمت دشمن، داخل خاک به دنبال فشنگ می گشتند.

دسته ای که شهید داوود در آن بود، هیچ چیزی برای مقابله با دشمن نداشت، همه ی بچه ها ناامید شده بودند.

یک دسته عراقی برای پاکسازی به سمت آن ها در حال حرکت بود که داوود به بچه ها گفت: «اصلاً نگران نباشید، این دسته با من.» تنها گلوله ی آر پی چی را که مانده بود، به سمت پیچ خاکریز نشانه رفت. وقتی فرمانده دسته ی عراقی نمایان شد، گلوله آر پی چی، او را متلاشی کرده بود و کل دسته عراقی هم پا به فرار گذاشتند.

هر چه داریم از نعمت انقلاب اسلامی است

سردار شهيد داوود شیخ هدایتی معتقد بود که انقلاب ما يك انقلاب سرنوشت ساز و خوبي است. ما هر چه داريم از نعمت همین انقلاب اسلامی است و نبايد آن را تنها بگذاريم.

این شهید بزرگوار هميشه مي گفت: «من آرزو دارم شهيد شوم، اما دوست ندارم مرا تشييع جنازه كنند». همانطور هم شد و سردار شهید داوود شیخ هدایتی 4 تیرماه در جزیره مجنون براثر اصابت موشک هلی کوپتر دشمن بعثی به شهادت رسید و مدّت 7 سال مفقود الاثر بود. بعد از 7 سال پیکر مطهّر این سردار شهيد، در جوار تربت پاک برادر شهیدش محمود شیخ آرام گرفت.

شهید داوود شیخ هدایتی نه تنها فرمانده بلکه دوست، یار و یاور و پناهگاه رزمندگان بود. رزمندگان علی آباد کتول در حالی در گردان حمزه سیدالشهدا (ع) ایثار و شجاعت و رزم دلیرانه خود را ادامه می دادند که فرمانده جوانشان شهید داود شیخ مظهر و نماد این ایثار بود.

این شهید بزرگوار چندین بار در عملیات ها از والفجر 8 و ماووت، مجروح شد ولی هرگز غیرتش اجازه نداد همرزمانش را رها کند و به عقب بر گردد و حتی در زمان حضور برادرش «شهید محمود شیخ هدایتی» در شلمچه عقب بر نگشت تا روحیه همرزمانش نشکند.

گزیده ای از وصیت نامه سردار شهید داود شیخ هدایتی:

«قرآن کریم از لسان غیبی خدای بزرگ به ما امر می فرماید که بُکشید در راه خدا که فتنه ای در عالم نباشد و یک دین در کل عالم حاکم باشد و آن هم دین الله.

باید به عرض همه شما برسانم که هیچ انگیزه ای به غیر از یاری تنها دین قانونی از طرف خدای سبحان نبوده و نمی باشد و تو ای خدای بزرگ شاهد بودی که از تمام مادیات بریدم و از آنجا که فکر می کردم تنها تو را در میان کوهستان های کردستان و زمین تفدیده خوزستان می توان پیدا کرد، به مصاف معرکه جنگ شتافتم، چون دین تو را مادرم با شیر خود در جانم جای داد. پدرم با عرق جبینش مرا در معرض سخت ترین صخره های استقامت گماشت. این انگیزه روشن برای هر فرد کوری قابل رویت می باشد.

حال از شما مردمان و ملت عزیز و شهید پرور مستقیم درخواست می کنم که خود را در معرض این دید بزرگ قرار دهید و آنجا که صدای مظلومیت اسلام و امامان به گوش می رسد، راه استقامت در مقابل مشکلات پیش گیرید و همه، اسلحه به دست آنقدر بجنگید که به قول قرآن فتنه ای در عالم نباشد و یک دین حاکمیت مطلق را دارا باشد و آن هم دین شما مردم خوب ایران اسلامی.»

تصاویری از سردار شهید داوود شیخ هدایتی و همرزمانش

انتهای پیام/